Metal Yorgunluğu

FATOŞ BALI
Metal Yorgunluğu
 
Kısa ve tombul göründüğü zamanlardı
Ayın mühürlediği sokakların
Uzun bacaklı neon yollara
Dökülmemişti henüz kibirli insanlar
 
Metallerin ağır yorgunluğu
Zehirlememişti henüz gündüz uykularını
Boğazımızda seğiren bir kitle değildi 
Umutsuzluk
 
Gölgede mavi biberiye kokusu
Geçerdi insanın başına
Bir kuşun sesinde biriktirirdik özlemlerimizi
Rüzgârın kokusunda
Bir başka kapısı yoktu hayatın
Çok yıllıktı sardunyalar saksıda
 
Akşamdan sabaha iyileşen
Yaralarımız vardı
Sürterek kanattığımız
Çocuk oyunlarında
Aynı çelik kalıplar için yoğurulmamıştık
Yabancılaşmamıştık kendimize
Yontuldukça
 
Her yanımızı sarmamıştı yorgunluk daha
Aydınlıktı
Duasında kalabalıktı insan
Ve bu kadar kalabalık değildi yalnızlık insanda
 
 

 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir