Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
FATOŞ BALI
Anafor
Kendimize en uzak yerde durmuşuz da
Ağız alışkanlığı sızlanmalarımızla
Sandığımız uzakları düşünüyoruz
Şiddetli çarpışmalarında tombul düşüncelerimizin
Bir başka dil arıyoruz kızıl denizi yarmak için
Yanılıyoruz
Vaatlerin uyuşukluğunda
Dengesini bulmaya çalışıyor eylemlerimiz
Sessizlik dağılırken dilimizin ucunda
Mutsuz ölümler tırmanıyor yüzümüze
Kırdığımız çiçekler ateş kokuyor
Uçmuyor dağlarına
Kâğıttan yaptığımız turnalar
Karşılıklı oturuyoruz nicedir ilgisizce
Karşılıklı oturuyoruz
Herkes gibi olmanın verdiği rahatlıkla
Neye benzediğini bilmediğimiz
Belki de hiç bilemeyeceğimiz bir beklentiyle
Susuyoruz
Doldurmak istercesine boşluklarımızı
Oysa bir elmaydı sadece aramızdaki mesafe
Karşılıklı oturuyoruz
Sessizlik o elmayı ikiye bölüyor masada
Biz dilimizin dönmediği mısralarda
Bir fazlalık olarak yaşamaya devam ediyoruz hayatı
Kaybettiklerimizi arayıp duruyoruz bilmeden
Ellerimizi birleştiren ne varsa
Baldıran zehri içiriyoruz
Birbirine benziyor hepimizin yalnızlığı
Istırabımızla ölçüşecek düşler kuramıyoruz çünkü
Bakışlarımızın her biri bir yerde pıhtılaşıyor
Su sızmıyor artık yaralarımızdan
Çiğ ekmek kokusunda ısıtıyoruz ellerimizi
Bir suç ortağı arıyoruz kendimize
Çarpıp dururken aklımıza zamanın nesneleri
Sıramızın gelmesini bekliyoruz karanlığın içinde
Ölümden saklanmak için aşktan vazgeçiyoruz
Yanılıyoruz
