Asanatlar "şiirden sinemaya" 
İLKNUR İŞCAN KAYA
Fenerli Gece
Göz kamaştıran renklerini geceye konduran faslı bahar
Masallardan çıkma düşleri -fener olup- astı yüzüne
Gizledi kaçırdığı sesleri bir bir
Yalnızlığı yaşadı büyüleyici duygular…
Ağaçlara kondu evler
Sessizliği dinleyen nefesler
Yüreği ile havanın yarıştığı ayazda
Bitmesin istedi yorgan eylediği huzur
Doyduğu eşsiz mutluluk
Uzun uzun an’ı yaşarken…
Konup göçtü birden -sonra-
Salınan dalgaların kopardığı derinlikle
Kapıldığı gerçeklik karşıladı -yine-
Sarsıldı için için akıntıya karışan bedbahtlık
Zoraki ilerleyişte…
Vurduğu buz dağları kaybolurken ortadan
Çözmeyi başardığı ipler erdi sükûta
Çalkantılı yollar sinesini açtı…
Isıttı buz kesmiş sevdasını
Kopardığı taç yapraklar dinledi
Sükûnetin kollarında dinlendi tan yerinde
Islak ayaklarıyla…
Tuttuğu el karıştı gidişe
Yavaş yavaş çekilen elim okyanusta
Sessizce…
