Rüzgar ve….

EYYÜP AY 2

EYYÜP AY
Rüzgar  ve….
 
Duygularımın  rüzgarıyla savrulan beynimdi
Açılan kutlu kitabin sayfalarından
Duygularım ve beynimdi kıyasıya dövüşen
Yastığımda düvelloya tutuşan iki yiğitti
Kan ve barut kokusuydu buram buram
Ciğerlerime yayılan
 
Göğsüm soluğuma dar yüreğimde fırtınalar
Anda tanrıya ermek üzre kendime yüklendim
Rüzigara inat umutların göğüne doğru yükseldim
Sıtratül müntehada gördüğüm annu’nun zigüratı değil
Altın tacıyla süslü el aksa idi bu fettan
 
Yarin gözlerinin akı gibi teni ak ve şeffaf
Şehadet yüklü minarelerinin al benine
Kurban ederek çekingen parmaklarımı sundum
Dokundum özlemle mühürlü memelerine
Açmak ne mümkün kıpkızıl kan
 
Ah kıpkızıl hüseyinin kanıydı mühürlerinden sızan
Ürkek ürkek geri çekildim bir an
Okşayayım diye uzandım zülfüne zeytin dalları
Topun namlusumu, köprü halatı mı ne?
 
Avuç avuç kan
Avuçladım kanımı ve savurdum dünyasına ölümlülerin
Duyarlar belki kan kokusunu diye
Duymak ne mümkün kış uykusunda insan oğlu
 
İn-san
Ne mi yarenler kan diye mühürlerinden sızan
Yarin kutlu sunağında kase kase yudumlanan
Ölümsüzlük şarabıymış meğerse
Filistinde, ortadoğuda
Ah ölümsüzlük şarabıymış meğerse.
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir