Öperek Uyandır Beni

TÜLAY AYDIN
Öperek Uyandır Beni
 
Ey Aşk!
Beden ayakta ruh ölüm kıyametinde
Yer etmezsin bilirim
Kadir kıymet bilmeyende 
Öyle bir geliş gel ki
Nar ile Nur birleşsin…
 
Uyansın ruh, kıyam etsin beden
Aşkla yanıp, kavrulsun gönül
Tutsun sevgilinin eteğinden…
 
Sürülsün gönlüme aşk merhemi
Silinsin içimin kederleri
Öperek uyandır uykumdan beni…
 
Bekler dururum kapının eşiğinde 
Açılsın artık önümdeki perde
Nurla dolsun kalbim, bitsin bu zulüm
Hüznün melaliyle geçip gitmesin ömrüm
Vurulmuşum aşkla bakan bir göze 
Hasretin peşinden yollara düşmüşüm…
 
Ey Aşk!
Kolay olmayacak izinden yürüyüşüm yolları
Dikenlere rast gelip engellere takılacağım
Kavruk kumlardan geçip denizleri aşacağım
Aşktan yanacak nasır tutmuş ayaklarım…
 
Ey Aşk!
Yolum uzun, vakit hayli dar
Yakıp kavurur içimdeki har
Öyle bir zamanda gel ki
Birleşsin Nur ile Nar…
 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir