TÜLAY AYDIN
Gecenin Efendisi
Ve ben itiraz yüklü
Kelimelerle asılıyorum gecenin bir vakti
Ve darağacında umut elçisi
Hüküm giyerek bekliyorum insafında
Ve sırtımda dünlerin sevinci
İstemsizce sallanıyorum zamanın sarkacında
Akıp gidiyorken günlerin izi
Yüreğimde atıyor ölümün benzi
Nasıl da canıma düşüyor kırıkları
Ve böylece başlıyor hasbihâl
Dile geliyor gecenin efendisi
Ve diyorsun ki: “Hüznün kavuruyor içimi”
Anlıyorum ki yine bize uyku yok canımın içi