Nar-ı Beyza

birgul-temur

BİRGÜL TEMUR
Nar-ı Beyza
 
ben bilirim
gölgelere huzuru fısıldadığını
kuru yaprakların ardında dolaştığını
varılmaz yollara tenhalık kattığını
sabaha kadar aradığın
son kalan karanlığı
 
meyyit ruhlardan arınarak geceye yağdığını
varlığında yok olmaya başladığını
acıdığını
sızladığını
ellerinden giden yarınları
geçmişte bıraktığın olmazları
 
yalnız bir sokak lambası gibi
yollarda
kaldırımlarda
insanların arasında
kendine acıdığını
 
çelik gözlerinle evreni kanattığını
baktığın yüzleri
değdiğin gözleri
ağlattığını
 
ben bilirim seni
geceni
gündüzünü
siyahını
 
nar-ı beyza
ben bilirim bensiz yanını
 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir