Çay Sıcakken

ENES GÜRBÜZ Çay Sıcakken

ENES GÜRBÜZ
Çay Sıcakken
 
İçtiğimiz çayın sıcaklığıydı içimizi serinleten
İçtiğimiz çaydı elle tutabildiğimiz nesne
Soğuk su yakıyordu vücudumuzu sahilde
 
Ne güneşlerin haberi vardı
Ne de dalgaların
Ortalıkta kara bir yılan dolaşıyordu
Sular şırıngayla kafamıza sıkıldığı vakit
Ne bulutun haberi vardı
Ne de su bizi hissedebiliyordu
 
Van gölünde yüzerken
Deniz bir yorgan gibi bizi örterken
Ne Erçek'teki balıklar görüyordu
Ne de selvi boylu Ağrı Dağı bizi
 
Karanlık dehlizler aydınlıktı gözümüzde
Biz görebiliyorduk
Karanlık göremiyordu bizi
 
İçtiğimiz çay su serpiyordu içimize
İçebildiğimiz vakit
Ne çay bardakları görüyordu
Ne de konuştuğumuz insanlar bizi
 
Biz sevinince kara bulutlar indi başımıza
Sevinç çağımızı unutuverdik
Ne eski anılarımız hatırlar
Ne de coşkunluklarımız bizi
 
Onlarca şiir yazmıştık
Ne yazdığımız dizeler yükseltir
Ne de elimizdeki kalemler bizi…
 
Çay Sıcakken

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir