Sibel Orhan

SİBEL ORHAN Palavra   Şeb-i yeldâ gibi uzar sözün, Gör ki zîbâ lisanın yersiz toz, duman Ey kevser sanıp içtiğim zehir, Zühre misâli serâbın oldum hayran   Söylediğin meşkten mahrum, Kelâmın mührü kırık bir destân Hüsn …

SİBEL ORHAN Şeytan   Sözlerin uzun, içi boş bir çerçeve, Serâb gibi bir yürek, yangın içinde Gül sanır seni gören, ama içi zakkum, Her kelâmın bir hîle, bir yalan, Ruhun çürük bir kabuk, Bakışlarındaki sahte nur, …

SİBEL ORHAN Sevr’de Nûr   Mağaranın sînesinde ah u feryâd, Ebû Bekir titrer, gözleri abad Nâr-ı hicrân sinelerde meş‘ûl, Gönüller mahzun, baht-ı pür-mes’ûl   Sevr’in bağrında üç gece kaldı, Gökler sükût, arz hicrâna daldı Yâr-ı gârın …

SİBEL ORHAN Ne Kaldı Benden? Ne kaldı senden, bir gülüş mü? Ya da ağlamaklı, derin iki göz mü? Bilinmez sevdadan vurgunum, Dilimin belasına düşmüşüm,   Serzenişte kayboldum   Yok oldum, zor oldum, zar oldum, Anlayamadı hiç kimse, …