HARUN KAYA 
 Bilemedim II / Birazdan Çatlayacak Zaman
 Şu dağın ardı, kimin obası
 Böyle ıssız, üryan
 Ne söyler böyle bu mahnı, bilemedim
 Birazdan çatlayacak zaman
 Böyle düştün yollara
 Yollara böyle düştün ya
 Çatlayacak kalbim ey sevgili!
 Kerem et bu başım, bu gözün için
 Böyle mahzûn eğme başın
 Soluğum kesilir cânâ…
 Kâkül altından bir baksan
 Çözülür düğümlerim, kurtulurum
 Geliyor musun ey sevgili
 Gidiyor musun, bilemedim…
 Akşam, böyle sessiz, nâlân, çalıyor kapımı
 Çalıyor kalbimi her akşam, usanmadan
 Nedir benim bu çilem bilemedim
 Karıştın böyle sırlara
 Böyle karıştın ya sırlara
 Döküldü yıldızlarım cânâ döküldü sırlarım
 Bir yanda recâ, bir yanda nihân
 Öyle perişan düştüm âhına…
 Geliyor musun ey sevgili
 Gidiyor musun, bilemedim…
 Biraz gece verin bana
 Saçlarıma biraz yağmur, biraz mahnı
 Böyle sessiz, mâhur, çalsın kapımı
 Çoğalsın içimde Yakûb…         
 İçim saçaklanıyor ey sevgili
 Aldın götürdün beni
 Tuttun böyle ellerimden
 Düşürdün böyle yollara…
 Sonra neden, niçin karıştın sırlara?
 Birazdan çatlayacak zaman
 Bu gidiş nereye böyle cânâ?
 Öyle perişan düştüm âhına
 Karıştım küllerime cânâ…
 Biraz, gece verin bana                                                                           
 Biraz yağmur saçlarıma…
Asanatlar "şiirden sinemaya" 
