Asanatlar "şiirden sinemaya" 
SUAVİ KEMAL YAZGIÇ
Soğuyanların Şiiri
biz faniler
yitik akşamüstlerine inanırız
bir de geceye
yalnız gece örter zira
ölülerle aramızdaki
o yıllarca aşılmayacak
ve bir saniyede geçilecek mesafeyi
biz faniler
gözü kapalı sevişiriz
dünyadan ve kendimizden
firar etmek için
ve öylece uyuruz
dünyadan önceki son turu
uzatırız unutacağımız bir rüya ile
biz faniler
doğum sancısıyla gelir
doğmuş olmanın sancısıyla
atarız her adımımızı
bize sorulmadan verilmiş adımızla
kelimelerle anlamlarını
sözlüklerden eşleriz
ölüm korkumuzu gizlemek için
hayatı zehrederiz kendimize
biz faniliği şifa bilenler
kundaktan kefen
kefenden kundak biçeriz
bizden sorulur
mezar taşlarının şifası
ve diş buğdayının zehri
şarkıların anlatamadığı sessizlik
ve kaçırılmış uykuların tabiri
bize sorulur
doğum öncesiyle
ölümden sonrasını
biz sorarız kitaplardan
yalvaçlar cevaplar
ve kıyamet alametleri eşliğinde
okuruz son şarkımızı
doğumla ölüm arasındaki yolda
biz faniler
