Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MUSTAFA ORAL
Denizin Ortasında Açan Karanfil
Bir karanfilin bakışını mı ödünç almıştınız
Ne güzel kokular yayıyordu yüzünüz
Gözleriniz denizler kadar derindi
Okyanusları içip de mi gelmiştiniz?
Bu sıcacık meltem yüzünüzü yuva seçmiş
Bu kuşlar yuvasını bozup kalbinize gelmiş
Ah rüyalarınız, ah o dünyalara değişilmez rüyalarınız
Gelip Barla ve Ravza’nın sinesine ermiş
Gözlerinizde aşka dalmış bir Hatice dalgınlığı
Yüzünüzün rahlesinde Muhammed Mustafa aydınlığı
Bir minbere çıkılıyor sözlerinizden
Sonsuz bir namaza duruluyor kalbinizin mihrabında
Ah ben sizi gördüğüm günden beri
Sehiv secdelerine tutuldum
Ah ben sizi gördüğüm günden beri
Uçsuz bucaksız bir aşka tutuldum
Şimdi
Bir filmin en dokunaklı yerindeyiz sizinle
Bir kalbin en hüzünlü yerinde
Bir şiirin en güzel mısraında
Bir namazın en huzurlu anında
Ah bu film hiç bitmesin
Ah bu şiir hiç dinmesin
Ah bu kalb hiç dinlenmesin
Ah bu namaz hiç bozulmasın
Ah bu aşk hiç, hiç durulmasın…
