Asanatlar "şiirden sinemaya…"
MUSTAFA ORAL
Kızkulesi’ndeki Denizkızı
/
Sevdan bir savaş deniz yangınlarında
Bu limana uzaklardan selam veren gemiler geçti de
Bu yakınlardan senden uzak yıllar hiç geçmedi
Hiç geçmeyecek sanki
/
/
Sen Sezai Karakoç yöresine ait bir şiirle giriş yapıyorsun aşka
Denizin göğsünden padişah pulları derleyerek
Ellerin binlerce yıl ayın alazından geçmiş sanki
Sanki buğulu bir gümüş dağıtıyor yakamozlara
Tarlalara saçılan çiğ buğday misali
Kirpiklerin kılıcını çekmiş de Mesnevi okuyan bir levendi biçiyor
Yeşillendiğinde seni sarı renklere devşirecek göklerinden
Geliyorsun parmaklarının geldiğini söylediği yerlerden
Gözlerim, ah bu ağlamaklı gözlerim
Göremiyor, göremiyor senin nerelerden geldiğini
Çadır gibi akasyaları örten, denizi öpen ellerinin coşkusundan
Sonra işaretler, renkler, sözler, cüzler kitabı parmaklarından
Göremiyor, deryaya yüzük gibi dizdiğin kadırgalara bakarken
Sevdan sayrılı bir savaş deniz yangınlarında
Denizin sayfalarında saçlarının donanması göveriyor bir baksana
Bir baksana takvimdeki şu ağrıyan denize
Bir baksana bin beş yüz otuz sekize, iki bin on sekize
Deniz kızı ilerliyor Kızkulesi’ne, işte Preveze
Ben ne bir korsanım ne bir forsa ne de Barbaros Hayrettin Paşa
Oysa sen Preve Deniz Savaşını hatırlatan denizcileyin gözlerle
Donanma donanma boy atıyorsun ufuklarda
Tirkeşinde kaç bin korsan var, kaç bin forsa
Aşka savaş açan bir levendi gözlüyorsun Kızkulesi’nde güya
Bir manga menekşeyi bir kılıç gibi levendin göğsüne saplamak öyle mi
Oysa şiir karanfilden bir burçtur her cenkte levende
Sen bunu ne zaman öğreneceksin
Sen bunlara ne zaman üzüleceksin
Şimdi iniyorsun bir bayrak gibi denizin gönderinden
İniyorsun yanakların solgun bir güneş
Dağ türküleri yakıyorsun sırtında denizin
Deniz güneşe ateş almaya gidiyor
Sen nereye gidiyorsun, sen nereye
Gözlerinin Kızkulesi’nden döndüğünü
Ellerinin duvaklarına alnını dayamış
Çok şekerli Cezayir kahveleri içen kayra söylüyor
Sen neler söylüyorsun, sen neler söylüyorsun
Artık, saçların gökkuşağına buluyormuş kendini, bulasın
Gökkuşağı da sende buluyormuş kendini, bulsun
Sen geceye dönmek üzereyken yalnızlığına devriliveriyormuşsun
Devril bakalım
İçmiş gibi oluyormuşsun aşkı deniz süvarisinin cezve gözlerinden
İç bakalım
Oysa şimdi ben derya gibi dilleri olan deniz dervişleri ile ağlıyorum
Ancak o zaman sızıp kalıyorum yatır başlarında
Ancak o zaman sızılarım diniyor afyon tarlalarında
Ancak o zaman seviyorum adaları, ada çaylarını
Neyse… Neyse deniz karanfili
Hatıraların sarhoşluğunda afyonum Şeyh Edebali
Konçerto, serenat, marş, mehter, bir de şiir, sade ve duru
Biraz daha hatırla aşkı denizkızı
Biraz daha hatırla yağmurlu akşamları
