Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
MEHMET RAGIP KARCI
Sen Neden Gelip Oturdun Sözlerime
sen nasıl gelip döküldün kelimelerime bilmedim
gözlerin başka denizlerden dökülen türkü aydınlığı
say ki ateşten süzülüp gelip oturmuşlar
bakışların bir güvercinin sevda ıslığı
sesin bir yeni leylâ bilmecesinden süzülen sabah
bir de ellerin say ki yağmurdan yeni çıkmış şiir beyazlığı
sen neden gelip oturdun sözlerime
aydınlığına baktım hayallerime sanki bir kılıç sapladılar
ellerinin aydınlığında kaybolup kalemlerim
parmaklarıın yerlerinden sökülüp say ki göğsüme devrildiler
say ki kalbini elimde tuttum ve öptüm
kalbimi eline verdim ve elini tuttum
ve say ki şiirimi tâ yüreğinin içinden geçirdiler
gözlerin geçip gittiler siyahlarını alıp
kadîm sarhoşluklar döküldü yerlerine ve bütün sözler dize geldiler
birden doldurdun gözlerini sularına şiirimin
âh ne kadar kısadır zaman âh ne kadar uzundur gözlerin
ya bu şiir hangi rüyadan çıkıp bulaştı ellerime
bir de gülmelerin aynaları kırk parçaya bölüp
sular gibi aktı sesin kederlerime bulaştı
içime sözler verdin bilmeden elbet içimden sözler aldın
şimdi nereye gidiyorsun, gidecek yerin var mı
gözlerini götürüyorsun
peki kim bulutlardan sevda resimleri damlatacak
rüyalarına benim yerime
