Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
SONGÜL ÖZEL
Neyim Ben
Âh, aşkını dilenen
Bir garip neyim ben
Haddini hiç bilmeyen
Bir şeyim ben
Itrî bestesinde kaybolan
Bir hicazda
Kendini bulan
Nağme nağme
Beste beste inleyen
Bir garip
'Ney'im ben
Gönül kuşum uçtu
Cân ülkesinden
Cânân ülkesine
Aşk kanadını çırparak
Hafiften ötelere
Arş-ı Âlâ’da süzülürken
Gözü yaşlı, ürkek
Mahzun, şaşkın
Bir garip pervaneyim ben
