Asanatlar "şiirden sinemaya" 
YAREN KAYIP
Hiç Âşık Olmamış Matematik Galiba
Gözlerinle gözlerimi çarptım bir kere
Eşittir aşk oldu…
Ve içimden çıkardım senden gayrısını
Kalan aşksa eksilen sıfır oldu
Senden gayrısı ya etkisizmiş bende
Ya da değersiz sayıymış olsun…
Benden ne eksilirse eksilsin
Yeter ki kalan hep aşk olsun
Seni ve beni topluyorum
Aklımdan… elde kaç aşk olsa
Bir türlü biz etmiyor…
Bu denklem çok bilinmeyenli yârim
Oysa yüreğim tek bilinmeyenliden
Ötesine yetmiyor…
Sensizlik faktöriyeller gibi
Katlanarak çoğalıyor içimde
Ve senli bir hayatın düşün
Olasılığı yok milyonda bir bile…
Bilmem kaç kenardan
Sardı beni sevdan…
İçimdeki hacmin
Ben yandıkça büyüyor
Ve taşıyor bazen hasret
Aşk hiç bir kalıba sığmıyor
İçimde şimdi üç sivri köşe var
Sen, sevda ve sensizlik
Sabrı koyacak köşe kalmıyor
Ve iç acılarımın toplamı
Bir ölüm bile etmiyor
Aklım ve yüreğim
İkiye böldüler beni
Ve bu çok kesikli bir bölme
Her yanım yara bere
İçime kan doluyor
Söyle bu acı iki gözümden birden
Kaç senede boşalır içimden
Ey gözleri sonsuzluk
Kadar kara sevdiğim
Bu kaç bilinmeyenli bir denklem böyle
Ve bu aşkın niye bir türevi olmuyor
Bu matematik hiç âşık olmamış galiba
Benden seni çıkarsam
Sıfır bile kalmıyor…
Seni bir ışın gibi
Başlangıçsız ve bitişsiz sevdim
Oysa biz iki paralel
Doğruyuz…
Ve hiç bir vakit kesişmeyeceğiz
Bir vuslatta bilirim…
