Asanatlar "şiirden sinemaya" 
YAREN KAYIP
Gidelim Diyorum
Bu şehir bize göre değil,
bize göre değil bu yanar söner ışıklar,
yanar döner insanlar bize göre değil
alıp gidelim başımızı,
yüreğimizi, sevdamızı alıp gidelim dağlara…
az aşımız olsun,
yastığa huzurla koyduğumuz başımız,
aç mezarı yok derdi nenem…
acından ölen de yok, acısından ölen de…
Yoruldum ben bu yalan dünyanın yalanlarından
gidelim başı dumanlı ulu dağlara,
ağaçların yeşilinin yeşil olduğu
papatyaların sarı, gelinciklerin kırmızı,
karın hep beyaz kaldığı
hani misk-i amber kokan dağlara…
hani suların kan gibi akmadığı
ekmeğin emek kadar helal olduğu
yalnızca türkülerin acıttığı yürekleri
her güneşin yeni bir güne
yeni bir umutla doğduğu…
Yok gözüm kimsenin çoğunda
acının azındayım, azığın da…
yar elinden bir çay içmek
odun semaverinde, hasreti de demleyip
serhoş olup sevda tadında…
bütün varımız, seccademiz, Kurân'ımız
kuru sedir, tahta bir masa,
elimizde tesbih, dilimizde dua
huzuru sürmek yüzümüze
şükürle ve aşkla
bir ikindi namazı sonrasında…
Tüketir bizi bu şehir, bu karmaşa ,
yorar bizi bu boş telaşlar,
ağır gelir bize bu çok yüzlülük bu riya
Gidelim diyorum…
Yalın ayak, yalın yürek düşelim yollara
Yalnızca sevdamızı alıp yanımıza
Gidelim…
Hani avcıların bile ceylanlara kıyamadığı
Yalnızca, gönlün gönle vurulduğu dağlara…
