YAREN KAYIP 
 B/Aşka Gitmek
 Gitmek şimdi buralardan
 seheri gül kokulu yerlere gitmek
 bir ufak ev
  belki önünde bir avuç bahçe
 seninle menekşeler, susam çiçekleri
 ekmek o bahçede bir selvi altına
 ikindi namazının hemen ardından
 ahşap büyük balkonumuza çıkmak
 küçük tahta masada çay içmek seninle
 taze dem kokulu, ince belli bardakta…
 Özlenen dostları yâd etmek
 acısıyla tatlısıyla dalmak maziye
 dededen kalma radyoda
 hasret dolu bir türkü çaldığında
 sonra döşüne yaslamak başımı
 senden dinlemek en sevdiğim türküyü
 kalp atışların adımı ritimlerken kulağımda
 bir ara kalkıp semaveri harlamak
 ve tazelemek hem çayları hem sevdaları
 sonra gözbebeklerinde bulmak kendimi
 ve yitip yitip yeniden bulmak…
 Sonra susmak seninle
 uzun uzun susmak
 gözlerimin kepengini indirmek
 kapamak acının dükkânını ilk akşamdan
 gülüşünün yolunu tutmak…
 Gamzelerinden Meva'ya düşüp
 ve salmak gözlerimin ateşten denizini
 vaktin serinliğine…
 Genzimde cennetten kopma bir koku
 avuç içlerimde Kevser’den bir kaç damla
 öylece kalmak gittiğimiz yerde
 ve dönmemek bir daha
 gerçek dedikleri
 aslı yalan, kendi yalandan da yalana…
 Gitmek diyorum sana
 sorma ne zaman nasıl
 Sadece inan ve yum gözlerini
 Gel benimle…
 Gitmek…
 Vakit varken, yetecekken bir ah
 ve kirlenmeden yüreğimiz daha da.
 Bir dua kadar yakın
 zamandan ve mekândan münezzeh…
 Aşka ve Allaha…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

