HARUN KAYA 
 Fecir Öncesi V / Çoktan Kabullendim Seni
 Bu şiir dedikleri sende doğuyor
 Sende ölüyor şairler
 Önce sen giriyorsun tabuta
 Bilinmeyeni çok olan bu hayatta
 Kimse bilmiyor seni…
 İşte omuzlardasın
 Omuzlarında insanlar hep seni taşırlar
 Kimse bilmiyor seni…
 Ölülerden önce mezarda
 Bekleyen ölüleri kuytuda
 Hep sen oldun, kimse bilmiyor seni…
 Gör ki nice gecelerde kâbuslarımdan
 Yine sana, yine sana sevdiğim
 Yeniden sana ürperiyorum
 Ey fecir öncesi her gece
 Bin bir benlerimle dertleşen
 Ey parçalı yanlarımdan kanatlanan
 Ey ahzen ürpertisi, ey kılıfı kalbimin
 Veladetin, kerametin, inzallerin hiç bitmesin
 Bana yaralı yanlarımı sevmeyi sen öğrettin
 Çoktan kabullendim seni
 Velûd bir yâr gibi alıp götüren
 Sonra çekip getiren ötelerden
 Hep sen oldun bitmesin inzallerin
 Şimdi her gece, her gece sevdiğim
 Her gece hiç durmadan
 Bir avuç tebessüm çal, çal hayattan
 Bak yine sana, yine sana sevdiğim
 Yeniden sana çiçekleniyorum
 Yine sarkıyor fecre gecem
 Tetir gözlerinden alıyorum ışığımı
 Her gece uzuyorum her gece nihavent
 Kalan ne varsa gecede senden uzuyor
 Büyüyor ellerimde kelimeler
 Kucağımda gebe kalıyor gece…
 Çaresiz her gece
 Her gece sevdiğim her gece
 Kerîm seherlere yeniden
 Yarı karîb kalbimle her gece
 Perdelenmiş gurbetlere yeniden                   
 Bu dayanılmaz hasretlere yeniden
 Yeniden sevdiğim yeniden
 Çıkar gibi sefere, çıkar gibi Kâbe'den
 Yine sana, yine sana sevdiğim               
 Yeniden sana yürekleniyorum…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

