İLKNUR İŞCAN KAYA
	
		İp Oynatır Eller
	
		Kukla…
	
		İp oynatır eller
	
		Kalbi kırık… gözleri dalga…
	
		Boş duvarlar karşısında
	
		Sesi kısık hisleri çalıntı
	
		Kesik ışığı
	
		Hapseder çığlığını karanlığa…
	
		Kukla iplerine aşina
	
		Yenildiği kararlara
	
		Parmaklara sarılı ucuz kalıpların loşluğunda
	
		Boşluğunu izler yaşamın…
	
		Kukla gerçekleri nereden bilecek?
	
		Sağında geçen… solunda gelecek
	
		Çekilerek alınır her duru denizden
	
		Sevdiği köşelerden…
	
		Fısıltılar duyar içinde
	
		Hareket kesici engeller yükselirken
	
		Bulutları görmek ister yine de
	
		Çocuk akılla
	
		Yağmur altında…
	
		Kukla uykuya kaçar ahşap masada
	
		Düşlere dalar hayal dükkanında
	
		Kapalı sorulara cevaplar arar
	
		Var olmadan nasıl ölünür anlaşılmaz sonlarda?
	
		Kuklasıyla kalakalır seyreden
	
		Gezinen
	
		İp oynatan eller…
	
Asanatlar "şiirden sinemaya"
				
		