HARUN KAYA 
 Yesrib'in Kandili / Elif Gibi 
 Bir gün şehirlerine bir kul girdi
 İhtiyarı kuş gibi uçuvermişti elinden
 Güneş tam şâkülünde duruyordu
 Zuhur vaktiydi, zâhirdi her şey
 Koca kandil vardı elinde ihtiyarın 
 Bükmüştü belini kandil
 Haddinden geçmiş sakalı
 Yüz sürüyordu toprağa
 Ara sıra usulca öpüyordu alnından
 Belli, bir şey arıyordu
 Bir şey baba bir şey 
 Bir şey mırıldanıyordu…
 Şehirliler
 Yine cümbüştüler
 Zevâl vakitlerinden bir vakitti erdikleri 
 Türlü renkli tavuslar gibi
 Gubarıyorlardı parselli
 Pastörize, steril kafelerde…
 Gördüler ihtiyarı da neşelendiler birden
 Çevresini çepeçevre sarıverdiler
 Müstehzî ifrâzât gülücüklerini
 Salıverdiler üstüne ihtiyarın
 Hep bir dilden şehirliler
 Ünlediler birbirlerini
 Hey ihtiyar dediler
 Ne ararsın böyle çaresiz… 
 Atıldı hemen içlerinden biri
 Hançer gibi dilini çıkarıverdi, hayır dedi
 O'nda ihtiyar ne gezer, o bir şaşkın 
 Baksanıza gün ortasında 
 Elinde kendi gibi kandiliyle
 Yakın duruyor toprağa 
 Yaklaşmış olmalı saati 
 Çukurunu arıyor olmalı baksanıza…
 Doğru dediler şehirliler           
 Nasıl düşünemedik biz bunu…
 Güneşi küçümseyen kuru balçık iniltisiyle
 Doğrul bre şaşkın dediler
 Hep bir dilden şehirliler
 Doğruldu ihtiyar
 Ah gördüm gözlerini mahmurdu
 Ah bir görmeliydiniz
 Sâfiyetli nergis gibi gözleri
 Sanki Polaris'ten seyrediyordu
 Mim gibi duruyordu altında Arş'ın  
 Üstünde Arz'ın Elif gibi doğruldu
 Güneşe baktı önce
 Sonra kandile baktı eriyen ellerinde
 Ardından baktı şehirlilere
 Yağmur sesine yakın bir sesle
 Ben dedi insan arıyorum…
 (Baba! 
 İstersen biraz duralım burada
 Geçerken defterimizden kavruk günler
 Nehir düşleyelim meselâ
 Hem nehir düşlenebilir bir şeydir.)
 Şehirliler
 Hep mi cümbüştüler
 Neyin yerlisi olmuşlardı böyle biteviye
 Ankebut'tan kavice evleri içinde…
 Kahkaha saldılar üstüne ihtiyarın
 Biz bre şaşkın dediler
 Biz aradık, bulamadık…
 Gençlerin bilmediği bir kenz üstünde ihtiyar
 Şehirlilerin bilmediği bir cevherle
 Doğruldu yeniden
 Sonra kuş oldu birden
 Uçtu grisinde ufukların gökler mavisine
 Biliyorum dedi kanatlanırken
 Burada insan olmadığını görüyorum 
 Ben zaten bulunamayanı arıyorum…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

