Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NURKAN GÖKDEMİR
Gece Giden
Günışığı!
yolunu sorma bana…
Geceleri gidenim
adı konmamış uzak denizlere
gözleri yakamoz balıkçıların
dalgaların ayışığı seyrine
bırakmaya us terkimi derinliklere
düşlerimi sensiz sahillere…
Geceleri gidenim
Yüce Sevgi’nin ezel evrenine
şefkat göklerine yıldız şehirlerine
selam dağlarına huzur tepelerine
muhabbet köylerine dost bahçelerine…
Geceleri gidenim
derin sularda yitenleri anmaya
kanayan kavrulan viran topraklara
masumların dinmeyen yaslarına
dualarla esenlik kaleleri kurmaya
kadim sabrın ağır taşlarıyla
dayanmak için ölümcül zamana…
Geceleri gidenim
sayrı umuda yine de
nice mahzun nice masum
erken vedaların ardından…
Ağarıncaya dek gökotağ
görününceye güneşyüzlü sevgili
yorulurum yorumunda karanlığın…
Ayışığı!
yolunu sor bana…
