SEMA TORUN  
 Bahar Ağıt Kadar 
 Bahar toplasın canımı
 Dürsün bohçalara
 Kimseye zahmet olmadım
 Ne bağda gül ne bostanda dal
 Görmediniz dağıldım dağıldım 
 Sandınız dağım
 Bana eteğinden yer bile düşmedi 
 Ne su ne kır çiçeği
 Nasibim
 Vebalı vadilerin sıtma geceleri 
 Sıçrayarak uyandığım rüyalar
 -içerlek şarkılarım savrulsun 
 dağlayan acımla 
 safran benzim kurusun-
 Yonttum büyüdü suretin
 Bir balçıktan çekerken ellerimi
 Ellerin miydi yoksa unuttum 
 Bu gölde balıkların ağzıydım
 Dairelerce sustum
 Ben sana ağırdım ben sana ağrı
 Ben getirdimdi ağzımı elimi sesimi
 Sen mors alfabesi
 Süveydaydım evvelde biatım alnıma düşeli
 Sen kuşkulu kapı zelzelesi
 -akşamsefaları yerdeydi safa yerde
 hançer kınında terlikler taşlıkta
 gece kırışığı bırak
 açılmasın bir yalanın ağrısı-
Asanatlar "şiirden sinemaya" 
