Asanatlar "şiirden sinemaya" 
HARUN KAYA
Akşam Nefeslenmesi
Birden büyüdü gözleri
Birden renklendi
Görseniz nasıl da çiçeklendi
Boşanıverdi kemendinden pür telâş…
Ve büyüyünce gözleri
Akşam da büyüdü
Geçti kendinden akşam da
Ve gök gibi güzeldi gözleri
Gök gibi hazırdı karışmaya.
Bak, sonunda karıştı gözleri
Sözler karıştı sonra
Sonra karıştı âsuman
Aman Allah'ım dedi pür telâş…
Sonra susmalar
Sonra ahzenin sükûtu bakışmalar
Kesik kesik konuşmalar, gurbet şaşkınlıkları
Neşeli gülüşmeler sonra, içli tebessümler
Paçalı horozlar, vuvuzelalar, ürperişler
Sonra acılar, hiç çıkılamayan
Yıkılan köprüler, sel baskınları ve çöken akşam
Nedense çığlıklı, nedense pür telâş…
