Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NURKAN GÖKDEMİR
Nerelisin Can
“söyle can buralı mısın
yoksa viranşehirli mi?”
Meçhul bir karanlığı izler şimdi gözlerim
bitmeyen hiç dinmeyen ağulu bir acıda
gözü dönmüş nefretin insafsız kucağında
gündüz geceden beter ve gece hep kâbusta
oy! bu nasıl bir zulüm can yasta hayat yasta…
Haberler gelir acı, sönmüş tüten ocaklar
bilmem ne gelir elden, hem yakın hem uzaklar
can kalmamış tende oy!
oy! ölürüm ben de oy!
Oy! canımdan canlar oy!
oy! kanımdan kanlar oy!
Bu meçhul karanlığın bu zulmün kor bağrında
alev alev gözlerim
duymayan ve görmeyen bu sevgisiz âleme
isyan eder sözlerim
durmadan akan kanlar yiten canlar boyunca
çaresiz kederlerim…
Oy! unutulmaz onlar oy!
oy! kardeş kurbanlar oy!
Karanlık hep karanlık bu kem vaktin izinde
o bilindik Allahsız faili meçhullerin
soluksuz kol gezdiği o viranşehirlerde
ölüm bâzîçeleri ve tüm oyunlarıyla
delik deşik ve kesik, kopuk, kanlı bedenler…
Oy! bu harabeler oy!
oy! masum bebeler oy!
Dağılmış ta canımdan taze can parçaları
yaprak yaprak dökülen kan çiçekleri bunlar
yerden göğe yükselen sonsuz bir göç telaşı
yerden göğe yükselen can melekleri bunlar…
Oy! yükselen nurlar oy!
oy! günahsız ruhlar oy!
