Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET ÇOBAN
Gül Pembe
Hasetlendim ömrüne kelebeğin.
Muradım yanmak ateşinde pervaneyim.
Bazen mavi olur tebessümünde sevdam,
Okyanus gibi engin, sakin ve sessiz…
Ve gökyüzü misali uçsuz, bucaksız.
Ufkun sükununda bir huzur.
Sıcaklığında bakışlarının can bulur.
Yeşerir çorak gönlüm,
Yıkma kaşlarını kurşun gözlüm.
Vurur sol yanımdan suskunluğun.
Solarım üzülürsen, üzülme, çekilir kanım.
Sarı benizli güz yaprakları gibi hüznüm.
Sessiz düşerim toprağa, üşürüm.
Bazen mutluluğun gül kırmızı senin,
Cana can katan al yanakların gibi,
Anlatır aşkı, sarar dört yanımı rengi.
Ye’se düşerim, acı gölge görürsem yüzünde.
Gri, bazen de siyah bir sis çöker üstüme,
Zümrüt saçlarına takılı kaldı ömrüm,
Neşesi düşmesin sesinin, hüzünlenme.
Gülpembe tek dileğim hayalinle.
Seni-beni yaşatır güneş her doğuşunda,
Rengi ateş, sıcacık huzurla.
Seni görmek duam,
Seviyorum seni, çok sevdim, sevdam.
