Yolun Sonunda

NECATİ SARICA
Yolun Sonunda
 
Yine bir yolun sonundayım
hıçkırıklar içinde ben, kaderime gülümserken
kader beni alıp götürdü kendi ülkesine
 
Aradığım hiçbir adreste kendimi bulamadan
başımda aşılmaz dağlardan bir duman
 
Sen konuşunca bir demet güvercin havalanırdı dudaklarından
sen konuşunca güvercinlerin sevinci gülümserdi dudaklarından
 
Bütün hüzünlü şarkılarda yaralı olan kuşlardı
bir daha
bir daha
yol yeniden başlardı
hayatım, bu dünya bana göre değil dediğim kadardı
yolun sonunda karşıma çıkan kalmamıştı,
kahırlar ve kendimden başka sen olmadan yanımda
sanki çivilenmiş gibiydim kendi külümden yatağımda
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir