Bin Yıllık Uyudum

NECATİ SARICA

NECATİ SARICA
Bin Yıllık Uyudum       
                                                                                 
Bin yıllık uyudum, sütten törenlerle içimde birikti ayin
Yalnızlığı olunca her çiçeğe kalbimin
Kurşundan harflerle
Hecelerle kandan bir güvercin
 
Her mevsiminde aya bakıyor lambalar
son penceresindeyim, beni beklerken ölüyor lambalar
Ve İstanbul ıssızlıkta biriken hatıralar
 
Bilir misin; çöl gecesinde vurgun yemiş balıklar
İstanbul denizinde, gözyaşlarıyla sokakta sevdalı kızlar
Yağmurda eriyen taşlara ve yerdeki yıldızlara bürünür
 
Yanık bir süt büyütür İstanbul, parmaklarında
Kuşanılmış bir İstanbul İstanbul’da bir deniz
Uzun süren gecesi, İstanbul gibi sessiz
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir