Annelerimiz

NECATİ SARICA

NECATİ SARICA
Annelerimiz
 
Kelimelerden kalelerimiz var Amerika
Denizin dibinde demirden evlerimiz
 
Gönlümüze aka aka
Ağlar gibi konuşur bizim annelerimiz
Hep hüzün ve kederle
Yüzümüze bakarken öyle titrek öyle ince
Biz tarifsiz biz çılgın bir sevinçle titreriz
İçimize şefkatten sofraları serince
 
Sevince hep sevince bizi annelerimiz
Gözlerimizde bir umut ışığı belirince
Minik serçelere dokunur gibi
Öyle dokunur kalbimize
Demir parmaklıklar ardında görüş gününde
İdam sehpalarında ölümlerin önünde
Döker durur geceye
Gözlerinin rengini döker durur sessizce
Yıldızlar tozlarını dökerken üstümüze
Tozlarını Bosna’da
Vietnam’da Gazze’de
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir