Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
NECATİ SARICA
Hayat Bize Böyle Olur mu
Hayat bize böyle olur mu
Ben saçlarımı örene kadar beklemeden sonra git gözlerimden öpmeden
Bir nar çiçeğinin soluk alışları gibi
Bir portakal çiçeğinin soluk alışları gibi
Kendi dudaklarının öpüşleriyle öpmeden
Senden sonra cellatlarım gelirse sen görmeden
Benim yüzüm sende ölmeden
Hani o tenha aynalarda gördüğün ışıklar içinde
Sen bilemeden ya ölesim geldi bugün yine dersem
Senin bilmelerinden çok uzaklarında ben de gidersem
Benim sesim sana bir büyük mırıldanma
Benim sesim sana
Sözcükler ve ezgilerle gelirken
Nasıl biter ki bu rüya
Hiçbir şey bitmeden öylece dururken
Senden sade bir kahvenin rengi mi unutulurmuş
Sandıkların içine saklasan bile
Kilitlenirmiş kapılar ve susulurmuş
Ve ben senin peşinden bir ses arıyorum
Deniz yoksulu bir martı gibi
Yoksa ben bu trenlerin aktarmalı yolcusu muyum
Beni alıp götürdüğün o sularda durulduğum
Aynada gördüğün o yüz hep benim
Senin o aynada gördüğün o yüz hep benim
Benim söylemek istediklerimi
Söyleyemediklerimi
Benim içimi lütfen sen kendine söyle
Bir kökte uzamış iki sarmaşık
Ve ince damlalarla yağan bir yağmur ortasında durmak
Bende bir hüzün değildir
O yüzden sen susuyorsun
O yüzden ben konuşamıyorum
Damlalarla ve kurşunlarla yaralanırmış insan
Ve suskunluklar
Bu yüzden gel sen saçlarımı örmeden gitme
Kapatma pencereleri artık
Perdeleri çekme
O çiçek hep orada beklermiş bahar gelecek
Çiçek toprağı delecek karlar altından
Ve çiçeğin o coşkun sesi lise koridorlarında çınlayan
Bekle yine gelecek
Karlar eriyecek bahar gelecek
O çiçek der ki sende bir hüzün ve melankoli
Geçmişe de gelecek günlere de yetecek
Üstelik mahallenizde vardır gelinlerin duvaklarından açılış sevinçleri
Ah o saçının her teli bir geline
Ah o saçlarının bütün telleri gelinlere
Dün gece düşümde gördüm seni
Eviniz bahar bahçe
Duvarınızda bir tuval bir resim vardı
Ben seni bu resimde bile gördüm
Ablan döndü baktı sana her şeyi biliyor bu adam
Saçlarını senin için örmüş dedi
Bak ben annemin bir kızıyım gökkuşaklarını alnından akıtan
Ben annemin bir kızıyım
Belki bir su ikram edilir diye kapılarınızda kalakalmışım
Dün gece seni düşümde gördüm
Ve ben bugün ölmek istemiyorum
Erken çiçeklenmiş çilelerimle ben ölmek istemiyorum
Bademler istiyorum
Salkım saçak güneşler
Ve senin gülüşlerin benzersizdir
Tövbe görmemiş günahkâr dudaklarıma öpüşler
Ah sende bir aşk varmış
Besbelli görünmezmiş bir sarmaşık gibi sarıldığında sarmaşığına
Ah o zaman anlaşılırmış sende bir aşk varmış
Şimdi sen bekle
Bir ilkyaz gününde geleceğimi
Bugün ölmek istemediğim gibi
O gün öleceğimi seni görünce
Belki bir su ikram edilir diye
Hayat bize böyle olur mu
