ALPER GENCER 
 Kurda Ölürken Ceylan Göründüm
 -evi, gelin diye güzel yaptık! –
 kaç bin sene geçti dağlar hala yukarılarda
 şehirleri ateşi kıstırmadan eritiyorlar
 ekmekler bölünüyor gövdelerin göğsünde
 kuğular asfaltta
 tutuksuz yargılanmaktalar
 cebindeki delikten tansiyonun düşüyor
 şekerin düşüyor altınlarla birlikte
 seni hızırevlerine bağışlasın musalar
 toprağın da kalbi vardır ve kırılır ikilikte
 şirke bilet almak gibi duruyorsun yatırım
 asanı bırakırsan
 ayakkabılarını çıkartırım
 yol boyunca eksilen şeylerden eksilmiştik
 ben dumanı gösterdim sen ateşi söndürdün
 kuş uçarken kuşa sapansız da değmiştik
 kanatları yüksekte
 sınava hazırlanmaktalar
 hayat zarif bir tay gibi doğar gebe koşan atlardan
 çabucak konanları evvel göç ettiriyorlar
 tutamazsın diye söylemiyorum inan
 sıcağa dokunmakla aşkı örgütlüyorlar!
 Kurda Ölürken Ceylan Göründüm
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

