ŞAİRLER

İSMAİL AYDOS Aşk, Ateş, İnkisar   Aşk, onaran usta, damıtan imbik Öğüten değirmen, kavuran ateş Harlanıp, narlanıp oy toparlanıp Közümü, külümü savuran ateş.   O ki ustasıdır, gönül çıraktır Çekici ahtır ah, örsü firaktır Ağzından burnundan …

SITKI CANEY Yine Günlerden Nevruz Yine Günlerden Şiir   Bak yine bahar işte Eriyor ateşte buz Aşk yine direnişte Yine günlerden Nevruz   Aşktır yine çağlayan Her yanda nehir nehir An yine Allah'ı an Yine günlerden Şiir …

HÜSEYİN KAYA Yaşamak Hüzün İster   Ve insanlık, sorumlulukla sınanmış bir özgürlük. Öyleyse kesin yiyin, memleketimin kuşlarını!   Çünkü ben besledim onları, pervazımda, ellerimle, kıtlık günleri için.   Bir avuç merhameti nasıl boğar açlık? Bir damla …

SONGÜL ÖZEL Mahzun Kalp   Bir dem yaslanırım mahzun kalbime Gönül nemle dolar gözden yaş gelir Ürkekçe bakarım yorgun kalbime Aşkla yanan cana dert yoldaş gelir    

SELAHATTİN YILDIZ Araf Çiçekleri   Yürüyorum Kuru otlar üstünde Gözlerim kaçıyor tüm insanlardan Ne büyük bir günah işledimse Sonbahar gibi çıtırdıyor yüreğim   Tek suçlusu ben kalmışım alemin Suçlayanların hepsi cennette! Bütün cinayetleri üzerime alıyorum Huzur …

MUSTAFA ORAL Onursuz Atların Düşü   Aşk insanı bazen onursuz yakalarmış Bunu bilmezdim ben Gururun şeytandan olduğunu anlayana Goethe'nin Faust'unu okuyana kadar   Kırk defa yenilsen de Yine de dönmesini istermiş onun insan Bunu ben bildim …

HAYRETTİN TAYLAN Uyanamam Şair   yüzyıllık sensizliğin ışıksız, imkânsız yüreğinden geldim kalk dedim, güneş doğuyor gözlerinde seher ile gül arasında akıyor nur cemalin gözlerinde taradığım ufuk yetmiyor uyanmaya kendine ve sana varmak yorgunuyum sözlerinde volkanlaşan manalar …

NURKAN GÖKDEMİR Anadolu Kadını   Ayyüzlü Anadolu kadını… Nasıl da sarp yazgıyla doğandı!.. Ana(ç) olandı / kucak açandı tüm varlığa Doğurandı / bereketli varsıl ve soylu / toprağına O gülyüzlü güleç kızları…o yağız güçlü oğlanları da… …

HÜSEYİN KAYA Varlığın Ötesinde   Bilinmezlik… bir sabahın sisinde yanan ateş, bir çocuğun gözlerinde gizlenen ışık, ve ölüm, yalnızca kapısını aralayan bir yol…   Kim bilir, belki de su gibi içimize işleyen bir sezgiyle yaşarken tanıdık …

SİBEL ORHAN Sevr’de Nûr   Mağaranın sînesinde ah u feryâd, Ebû Bekir titrer, gözleri abad Nâr-ı hicrân sinelerde meş‘ûl, Gönüller mahzun, baht-ı pür-mes’ûl   Sevr’in bağrında üç gece kaldı, Gökler sükût, arz hicrâna daldı Yâr-ı gârın …