Necati Sarıca

NECATİ SARICA İçimizde Kalanı Gördüğümüz   Biz bu şehrin tüten bacalarıyız deyişiyle annemin ölüm insanın aynasıdır deyişiyle büyüdük işte öylesine büyüdük ve hiç yer kalmadı kendimize   Kenevir kokulu bir sokak başında beklediğimiz gün kararmış da …

NECATİ SARICA Ateşten Kalan Küllerin İçinden   Ateşten geriye kalan insan eti ağırdır gözyaşı kadar ateşten geriye kalan küllerin içinden filiz vermesi demir kapıların arkası sancılı doğumlardan   Gün ikindiye inmiş vakitlerinde bir serimlik bile tütünüm …

NECATİ SARICA Bir Adım Atsam Dünyanın Yıkılacağı   Çürümüş vicdanıyla insanın elleri kararmış bir kin tutardı tenezzülü olmayan bir benliğime iyilik ve ölüme kadar hep çürümüş çay kokuları arasında   Bir çayhanenin kıblesi bozulmuş ve insan …

bu NECATİ SARICA Biraz Hüzün Biraz Dalgınlık Düşerken Yerlere   Kavgada mesela en başında duruyorum ilk ben vuruyorum ve ilk ben düşüyorum toprağa elim kolum kan kınası   Uğultular içimde kaçarken yorulduğum koşarken yorulduğum ilk yumruk …

NECATİ SARICA Dilsiz Bir Zuhur Yarasına Kararmış   Dilsiz Bir Şeytana Dönüşmeden   Sen anlat Remington; ölüm ya da aşk salgın bir sayrılık değilse kırış buruş kötü kokulu yasak listeleriyle tiranların bir cuma vaktine ve bir …

NECATİ SARICA Kızıl Kanda Kalsa Bile Dudaklarım   Seslendim artık duramam kızıl bir kan anlatsa bile dudaklarım elveda sözcükleriyle belki güzelsin dedikleri kaçarken söylemem dedikleri hayalin yetmediği bir hayata belki   Ben neler gördüm çok iyisine …

NECATİ SARICA Dervişin Günlüğünden III – IV   III   Dev dalgalarıyla mahpusluğunda zihnimin ve bir balığın dudaklarımın kenarından öptüğünde ve benim çılgınlaşan benliğim musalladan kırmızı bir gül kanamasıyla iğnenin deliğinden yeni bir akıl geçirdiğim   …

NECATİ SARICA Aşk Karşılaşması   Yine bir aşk karşılaşmasından rüya arkadaşlarıyla birinin uyumaması birinin yakından bakması gerek hayata saçlarımı koklaması ve gizlice bir gülümseme saf benlik arzusu ve çilenin başladığı her yerde   Gizlice koparılmış bir …

NECATİ SARICA Kar Gülümseyişi Yusuf’un   Kaçarken kovaladığı kendine düşermiş kar tanelerinin avuçlarında aklıyla biriktiği bir bakışlık kar sesiyle Yusuf’un kar gülümseyişi   Gözleri ve sevinciyle kırık okul parçalarıyla geçip gittiği kardan adamların da bir hevesi …

NECATİ SARICA Saatleri Arayan Adam   İnancı bükülmez olmuş azizlerin kelimeleri büyüyor ardından ve dikenli çağların gül yetiştirsin git "aliyyülala" ol da gel dedikleri ile imkansız bildiğin tüm hayatların.   Elbette imzasız ve hep karanlığın içinde …