Asanatlar "şiirden sinemaya"
SUAVİ KEMAL YAZGIÇ
Parçalanma 101
bir aynanın kır kır kırılması
par par parçalanması bir aynanın
her parçadan ayrı bir ben bakıyor
bileklerim kesik kesik
kanım çoktan çekilmiş
çok önceden bitmiş damarlarımdaki B Rh +
aynanın her parçasında ayrı sırıtıyorum
bileğimin her kesiğinden
farklı bir çöl akıyor
“ben” dedim değil mi
oysa dememeliydim
ilk yanlışı ben diyerek yaptım
ve sonraki tüm yanlışları
ilk düğmenin yanlış iliklenmesi
parçalanmış aynadaki aksim gibi
kırk kez ilikleyemedim gri hırkamı
göbek bağım hangi çöpteyse
oradayım en büyük yalanımla
bir kalbin kır kır kırılması
par par parçalanması bir kalbin
her parçada ayrı bir hasret
ayrı bir gurbet her parçada
hepsi ayrı hasrete, ayrı gurbete ait olsa da
bütün kumlar akar akar
aynı çölde toplanır
ya çöl hangi aynaya verir kumunu?
bu kısır döngü ne zaman susar?
beni bir yalan yapan
beni par par parçalayan bu döngü
ne zaman parçalanır?
par par
