İçime Sinmiyordu Yaşadığım Hayat

NECATİ SARICA
İçime Sinmiyordu Yaşadığım Hayat
 
Kenevir kokulu sokakların, salınırken yüzüm dolu beşiğinde
hüzün kokulu yağmurlar dinmiyordu
ve içime sinmiyordu yaşadığım hayat
 
Çocuk bakışlarım solarken paslı bir gecekondu avlusunda
biraz tarifsiz
biraz çılgın dedikleri bir hayatın içinden
bana hep gurbet dolu sesiyle seslenen
sesler içimde beklerken
 
Aşka solgun papatyalar içimde kanarken
 
Söyleyemediğim şarkılar
söyleyemediğim yağmurlar hep içimde kanarken
acılar hep bende kalırdı hasretin tutuşup yanarken
 
Senden sonraya kalan her şey içimde ateş gibiydi 
hayallerimi yakan
sızısı içimde saklı bir hatıraydı sanki
 
Ben seni anlatırken rüya kuşlarına
hep haber sorarken karanlıkta dem tutan hüzün kuşlarına
seni anlatırken kırk rüyayı gördüğüm bir rüyada
rüya gibi bir sevgilisinden geçtiğim şu dünyada
neden bu kadar sevmedin diye sitem ederdi Leyla Mecnuna
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir