Kadir Ünal

KADİR ÜNAL Alışmazdım Ben Dünyaya   Mona Rosa’ya   duvar dibindeki yosun tutan taşlar başını kaldırıp baktı bir mucize gerçekleşti akşamın alacasıydı ancak öpülürse bir ölünün dudakları anlam kazanır morluğuna aldırmadan hep ıslak ya da kuru …

KADİR ÜNAL İstanbul Kanıyor Bu Gece Gözlerimde   sol göğsümüzde bir truva atı gibi kişneyen baktığımız her pencere bir hayal kırıklığıydı kül tabletler kadar kokusuz ve kırılgan tarih ne zaman çinli ne zaman fenikeli olacağını bilmeyen …

KADİR ÜNAL Saatin Dördündeyim   ben tarihin doğduğu noktada ve yerdeyim her şeyin ilk ve saf hali benim kalbimde oluştu cümle zerrat bana özendi hep birlikte işte orda başladı benim ilkelliğim de ah çocuklar ah kediler …

KADİR ÜNAL  Hayat Yeniden   hep uzadı seninle bölüştüğüm her gün  düş gören ırmaklar eşliğinde saçlarımız kıyısında muhal çocukların oynadığı babalık arzusuyla kenetlenen ellerimiz dünya yeniden yaratıldı tam karşımızda sımsıcak ve içimde kaynayan deniz bana yeniden …

KADİR ÜNAL Şiirler Sana Akıyor   eşikte durmuş bakıyordu keklik kanatlı gözleriyle bir dalga kapıya turuncu bir gün batımı getirip bıraktı kuşlar birazdan yakar fenerleri süzülerek aşağılardan güneş sokakları süpürür üç gün öncesinin gündüzleriyle   şimdi …

KADİR ÜNAL Hayat Noktürnü   cinayete beş kala bitmişti zaten hayat karanfil ve şarap da küsmüştü gövdeme şavkı dağlara vuran efkar dizini dövüyordu ben aşk dedikçe sen ferik elması anladın kuşlar gibi gelip geçmez öyle yıllar …