İlknur İşcan Kaya

İLKNUR İŞCAN KAYA Gel Diye   Töhmet altında bıraktığın altın kalbim Zelil ettiğin düşüncelerimle ayırdı yollarını… Kasvete büründü sinem İflah olur mu bilmem…   Kaskatı ruhum koca çukurlara dönüştü Yoksun… Her bir şeyden -senden- Ummana ittiğin …

İLKNUR İŞCAN KAYA Körük Oluğunda Yalnızlık   Kaç kişi birden konuşur Sessizlik isteyen izbe yerde Yalnızlık fışkırır bir başına Tenceresi kaynayan Penceresi kırık kuytuda…   Ağlar örülü yapayalnızlığa mahkûm kalpte Neşe taşmaz olur Görünmez karanlıktan başka… …

İLKNUR İŞCAN KAYA Sevmek Varken   Çavdarları gülümseten bir ben var Gülümseyen… Hırkası altına saklamış özü Mutlu mu mutlu şahitlik eden…   Dilbaz soğuk yalıtılmış Alışıldık söylenmeleri Keskin dönüşleri… Kinayeli seslenişleri kapıları zorlayan…   Atar kalbi… …

İLKNUR İŞCAN KAYA Kefelerin Kadim Dostluğu   Kırçıllı terazi izledi kefelerini hayran hayran Güzeli ahir ömrünün Bestelerinin… Toy zamanlarının kahır çekeni Makine ruhların bilemediği…   Doldurdu hacmini güç denen sınırlı kap Taşkınların yıktığı… Dengelerin şaştığı yüce, …

İLKNUR İŞCAN KAYA Masum Küçük Yürek   Güldüğünde dünyayı selamlayan Çukurunda goncalar büyüten melek Gamzelerinde kayboluyorum… Süt taşan teninden Gökkuşağı fışkırır biliyorum…   Sen, bilmezdin seni Seni, ben bildim. Kıskandıran mutluluğu kucak kucak açtıran oyunlarına Gözlerimle …

İLKNUR İŞCAN KAYA Adı Çile   Çiğ gerdanlığa hapsolan yaprak gurbetinde Işıltının mecali kalmaz görmez mi? Eşsiz ve güzel hal kisveli düşmez dilden Bırakılmaz elden Kıldan ince boyunda…   Tuna kıyılarından bir gelin geçer Yeşil dağlara …

İLKNUR İŞCAN KAYA Güle Merhaba Avanos’ta   Kristal fanus doyar yalnızlığa kilden kale ardında İğne acır haline baktırır baktırır Pembelerini, beyazlarını giyinmiş Avanos’a Bulunurken imkansızda   Defne yaprağı kokan sokaklarda gezinir Mavi ışıklı bir gece karanlığı …

İLKNUR İŞCAN KAYA Yeşil Kapılı Konak   Huzur Mahallesi’nin yaşlı yeşil kapılı konağı Konuk eder kapalı fincanları Fi tarihinden beri…   Höpürdete höpürdete içilen hayatın Panjurlarını kapattığının resmi… Kırılmasın diye dantellere sarılan Demode kristallerin dokunaklı resmi… …

İLKNUR İŞCAN KAYA Neme Doyan Dünya   Balık kılçığı korkuluklarım Evrene uzattığım neşe Avuçlarıma dökülür sere serpe…   Kalem değer ömrüme Kalın harflerle Sözde nefeste Uğur böceğinin ayaklarında nem…   Gönül yaylalarını seyre dalarken Gönül köprümden …

İLKNUR İŞCAN KAYA Nefese Düşen Gölge   Ateş böceği kadife akşamlarımdan geçiveren vagon penceresi… Minik bir umut içine beslediğim billur bir huzme ipekten… Yorulmuşluğu dokuyan gözüm onda şimdi…   Uğramış terk edilmiş diyara yitik seslerin çığlığını …