Hayrettin Taylan

HAYRETTİN TAYLAN Gönül Fiyordum   ZT’ye ithaf   yüzyıllık güleç yüzünde gül gibi açılsın bağrımız kelepçeli gönül denizinden sızsın sözlerimiz, özlerimiz anahtarı samimi niyetimizle açılan yedi gönül kapısından geçsin huzurumuz senle bütünleşen, senle bir olan demlerde …

HAYRETTİN TAYLAN Aşk Annesinin Meyvesi bir ben doğdu, doğu’nun güneş gören ilklerinde bir ben iliklendi iliklerimde, ilkelerimde, ilklerimin ikliminde batı’yı hiç görmemiş güneş gibi içimdeydi tüm coğrafyam kan ve can oyunlarından uzak, yalnız kalbine yakın yedi …

HAYRETTİN TAYLAN Bir Hikâyeydi Dilinin Ucu   tarhımda dinlenmiş, gün’eşinde ışınlı bir düştüm sessiz harflerin sensizlik kavisine takıldı iç sesim çok sesli bir düşten düşmüş, sesli kitabında yakıldı yüreğim çok uluslu osmani bağrımda aşılanmış duruştu, dirilişim …

HAYRETTİN TAYLAN Masumiyet Zigguratı   masumiyetinin yetimi meryem gibi asırların sırrındayım baba dağında içi oyuk bir taş gibi mistik soru imindeyim aklı sağan, kalbi emziren metafizik çıkmazın ünlemiyim emrin sızısında birikiyor “ol”larım, anlamak ermelerim kendimi tanımak …

HAYRETTİN TAYLAN Mekruh Sayıldı Gidişin   kör ve sağır görmezden gelişlerin gelini gibi salınma yanımda çatışmalardan yorgun içimdeki çocuğun emziğini düşürme düşlerden anlatılmazlığın meridyenlerinde tüketme bensiz zamanı geçmeyen geçmişin kipinde, büyütme kirpileri yarım kalmış her şeyin …

HAYRETTİN TAYLAN Yakarış Bengeseli   sitem d’okudum, gülümser yüzlü k’ilim yerine s’istemin uçurumlarından geçti, nefsimin tilkileri kendime yenik düştüğüm laik coğrafyadayım yırtmaçlı eteğin, etik kadar önemi yok bıktırıcı tekrirlerde yorucu demlerde demleniyor umarsızlığım barışık değilim seküler …

HAYRETTİN TAYLAN Elaziz Depremi   on beş saniyeydi, ama tüm zamanlardan uzundu  dünyayı unutturan, ecel ile korkunun tek nefeslik anıydı zelzelenin rahmindeydi yaşamak ve ölmenin doğuşu sonrası kader ile kedere sarılı iç içe hikayeydi   ana fay …

HAYRETTİN TAYLAN Alegorik Peron   düşten giden, düşünüşten gönenmiş yolun yolcusuyum derslerden arınmış, arıtılmış sulara aziz tortuyum sesle es, eş ile anlamdaş güdüler eleğinden bezme giden ben’im hatıraların babında trajik kilidin huzur şafağında uyanan kavi’yim sonsuzluğun …

HAYRETTİN TAYLAN Yedinci Masal   Üstad Sezai Karakoç’a ithaf   girizgah /   ölümsüzlüğün muştu kelâmında, açılıyor k’alemin melâli yokluğun açık suçlu sorularında, yanıtsız kalıyor nefsin dili ahirinde kalıyor  dünya, zahirinde saklanıyor vuslât uykusunu özlemiş rüyanın …

HAYRETTİN TAYLAN Özgürlüğün Özüydü Sevgin   a/demin dünyaya indiği anın şaşkınlık betimlemesinde mumyalanıyorum ilk bakışın fotoğrafyasındaki suskun dehlizlerinde kavruluyor ilklerim on sekiz bin âlemin içinde, için içine sığmadığı tanımsız duyular uçumundayım var olmanın güzelliğine tutunmuş, anlatılmazların …