BANU SANCAK
Böyle Buyurdu Hâfız
(Mutavvel Gazel)
Hâlde tevazu varsa sözde ihtişam olur.
Eğer niyet doğruysa özde insicam olur.
Sanma zaman duracak, en aydınlık anında
Bilirsin gün sonunda yeniden akşam olur.
Bu da gelir de geçer, diner hüznün kederin
Çektiğin acılarla, kemâlin tamam olur.
İtibar etmeyesin liyakatsiz payeye,
Doğruluk ve dürüstlük, en seçkin makam olur.
Kalpler Hakk'ın evidir, kırmadan çal kapıyı,
Sevgi dolu insanın gönlü muazzam olur.
Susman gereken yerde, sükût ederek dinle,
Cahil ile sohbette, gönül yükün gam olur.
Alnının teri olsun ekmeğinde aşında
Kul hakkına girenin, lokması haram olur.
Güçsüze kol kanat ger, merhametini koru.
Bir yetimi güldürmek, Allah'a selam olur.
Sırtında taş taşı da laf söz taşıma sakın
Fitneye sebep olan, yaşlansa da ham olur.
Hakkı hukuku gözet, zulmedene baş kaldır,
Adalete sarılan, toplumlar sağlam olur.
Az uyu ve çok oku, boş geçirme ömrünü
Zamanı israf etmek, sefil bir yaşam olur.
Bilmeden yargılama, anlatmıyorsa sorma
Sû-i zan'a meyletmek, fena bir itham olur.
Güzel söz sadakadır, üslubunu hiç bozma.
Yaşadığın hayatta, zarif bir anlam olur.
Davet edildiysen git, aksi halde görünme
Agâh olmayan insan, mecliste avam olur.
Halk içinde arama, dost dediğin faniyi
Gerçek bir dost isteyen, döner Hakk'a ram olur.
Zulmün karşısında ol, mazlumların yanında
Zalime had bildirmek, hoş bir intikam olur.
Cinsiyetin hükmü yok, haysiyetini koru,
Nefsini bilen insan, hak yolda kıyam olur.
Vasat daha efdaldir, ifrat ile tefritten
Halde tavırda ölçü, kula yol yordam olur.
Makbul olan örtmektir, gördüğün kusurları.
Halk içinde duyurmak, uygunsuz ahkâm olur.
Vatanın ve milletin, namusundur bilesin,
Bayrağını koruyan, yurtta intizam olur.
Azazil de alimdi, iblis olmadan önce,
İlmin kibrine düşen, mahşerde Bel'am olur.
Şekle bakıp aldanma, imanı kalpte ara
Takke, sakal, cübbeyle, sanma ki İslâm olur.
Tamahkarlık kötüdür, göz ve gönül tok gerek.
Bu hususta dik duruş, hassaten ricam olur.
Cem olana eyvallah! sohbet tadında kalsın
Lüzumundan fazla söz, faydasız kelam olur.
Böyle buyurdu Hâfız, muhabbet sofrasında
Edebiyle gelene, öğüdü ikram olur.