MEHMET ÇOBAN
Aşk Mevsimim
Anbean yürek yakan gülüşünü özledim
güneşten arta kalan, yürek atanım benim.
Yüreğim yüreğine mühürlenmiş sevdiğim
geçmeyen aşk mevsimim, kalbinde saklı kalbim
Ey yarama bastığım, her derdime dermanım
bu suskun yüreğimin sesine dost olanım.
Üşüyor yokluğunda her bir zerrem sevdalım
hicran rüzgârlarıyla kırılıyor her dalım
Binyılların özlemi birikiyor günbegün
boynu bükük bekleyiş, hüzün üstüne hüzün
Hasretin ateş gözlüm, seviyorum deyişin
karanlıklar içinde bir ışıktı gelişin
Umutsuzluk içinde umuda sarılışın
sürgünlerde sesiydin sevginin ve barışın
Şen şakrak gülüşlerin ve nefes alışların
Sonsuzluğu çağıran o bahar bakışların
Dudağım dudağında yedi veren gülleri
Zindanlarda büyür hayatın aşk iksiri
Gül bakışlım, kurşun gözlü sevdiğim,
Kalbin kalbimde olsun, bırakma ellerimi.
Saçların dalga dalga düşsün yanık göğsüme
aşkınla alev alsın yüreğim lime lime
Sen volkanlar gibi yanan ateş çiçeğim
sen yediveren gülüm, yanardağ olur tenim.
Aşkı giyindim geldim, sen sonsuz aşk mevsimim
bundan böyle seninim, her şeyimle sendeyim…