İSMAİL AYDOS
Zeynebim
Hayat arkadaşım, Cennet Yoldaşım
Haticem, Zeynebim’e
Kıvanır, serpilir değdiğin çiçek
Diktiğin, baktığın fidan boy verir.
Sarı yavru şefkatinden içecek
Anne serçe o seherde duy’ verir.
Gözyaşı döker gül sabah seni görmese
Bülbül şakımaya ne şevk ne derman bulur
Boyun büker ay çiçeği geldiğini bilmese
Yollarına bakmaya ne bıkar ne yorulur.
Canıma bin neş’e hayatıma manasın
Rabbime binler şükür seni vermiş bulmuşum
Allah bilir kaç yavruma anasın
Sen ki benim yârim oldun, işte senin olmuşum
_______________
1995 İstanbul