MUSTAFA ORAL
Vazgeçtim Beni Düne ve Devlete Bağlayan Şeylerden
Toprağı ve teni çözen bir güneşle uyanmalıydım
Oysa hayat ölümden daha hayın sardı beni
Vagonlara sorgular salındı yalnızlığımda
Güya bir sarmaşık gibi suçlar sarmış her yanımı
Sırların sağıldığı Barla treninde çarpıldım aşka
Vazgeçtim beni düne ve devlete bağlayan şeylerden
Sözün sindiği yerde göverdi afyon kalesi
Nerede kaldı sevdayı şerh eden şiirler, nerede kaldı
İçimleyin ateşe verilmişse ormanlar
Çatlayıp kabuk atmak isterim vagonlara
Ya da kartalsam tüylerimi dökmeliyim dağlara
Böyle sesime ayar çekmeye kalkmaktansa
Değil mi ki sükûtun dili çoğalmıştır yalnızlıkta
O zaman döner kabuklar yaprak yaprak şiir ağacına