ATİLLA İSTEK
Sâfi Aşk
Döndükçe tennureler
Silinir dünya gözden
Ayrılır beden özden
Arınır anlam sözden
Bir fısıltı dolaşır
Varlığın kaybolduğu
O sırra kalbolduğu
Nihayetsiz boşluğu
“Lâ mevcuda illa hû”