EMİNEHATUN TOK 
 Dem
 içli bir türkü yanıyor
 bozgun yemiş bir kadın enkazını kazıyor
 çocuk annesinin saçlarını tarıyor
 kuyu boşalıyor gözlerimde
 dolunay geceye küsüyor yüreğimde
 Nemrut yanıyor ruhumda
 Züleyha Yusuf'u arıyor düşümde
 bıçak kanatıp duruyor
 kan irine dönüyor
 bu sır gizde saklı çözeceğim
 taşın içini göreceğim
 yüzüm ellerim silinecek belki
 yol silinecek han silinecek
 tütünü hevenk yaptılar
 tütünü tütüne sardılar
 tütünün ucunda daldılar
 tütün yeşilde tütün sarıda gizlidir
 ve mezar taşı kadar yalnızlık bizi beklemektedir
 mezar taşı kadar yalnızlık bizi beklese de
 it mezarı eşelese de
 gözlerine umut ekmeyeceğim
 seni bekletmeyeceğim
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

