EMİNEHATUN TOK 
 Hiçliğe Dair
 batıyor doğan güneşi gülüşünden
 topluyor yerin yüzündeki seviyi
 ve daha da kızgın çekiç ve dahası örs zindan
 vadide kızıl bir galebe
 sonrası tufan sonrası yar
 uyan insan uyan
 düşlerinden
 batıyor doğan güneşi gülüşünden
 örüyor duvarları yeniden
 çekiç örs çekiç tan
 akıyor vadide
 kan
 irin
 ten
 tin
 saramıyor sanrıları sargılar
 destansal bir ütopya
 hiçliğe dair…
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

