Asanatlar "şiirden sinemaya" 
BİRGÜL TEMUR
Acımı Tarif Et
Acımı tarif et bana ey Şehriyâr
senin hissetmediğin bir paslı çivi gibi
saplı durursun canevimde.
Kelâmını dağların
yediveren çiçeklerinde unuttum
bıraktım ayak direyerek ötelerimde.
Her seslendiğimde
bitmişliğine daha fazla gömüldün.
Her gel dediğimde
riyakâr ikindilere bölündün.
Şimdi bir düş yarasını
bölüşürüm kendimle.
İçinde senin olmadığın
rüyalara hasretim.
Yanımda olmadığın her gün
nâkıs bedenimi derde müptela eden “sen”
Nereden bileceksin
“âh” rüzgârı göğümde eserken
güneşe seni fısıldağımı
yarama dua bastığımı
günü karanlığa sattığımı
nereden bileceksin
ey Şehriyâr.
