Asanatlar "şiirden sinemaya"
SİBEL ORHAN
Zambak Ağlatır
Yaralı bir gölge koynunda
Sükûtla büyüttüm seni, geceyi emzirerek,
Ben sustum…
Sen büyüdün, zamansız, yetimce
Bir yanda hasret, bir yanda hicran sızısı
Ey dilberim, ey feryâd-ı canım
İkinci bir hayâl sanrısında
Zifirin gecesinde, virâne düşlerde kaldık…
Sükûtla büyüttüm seni, geceyi emzirerek,
Ben sustum…
Sen büyüdün, zamansız, yetimce
Bir yanda hasret, bir yanda hicran sızısı
Ey dilberim, ey feryâd-ı canım
İkinci bir hayâl sanrısında
Zifirin gecesinde, virâne düşlerde kaldık…
O madam seni sevemedi, yüreğine sis,
Ben yandım, sen sustun…
Kaderin kıyısında kaldın serin bir firkatle
Mahcubiyetimi yastıklara mühürledim
Kalbimden süzülen gam kâfi gelmedi
Ne çok şeyi gecelerde ağlayarak öğrendim
Ey isyankâr mecnûn, ey nazlı sitemkârım…
Kırık dökük bir bahçede yitip giden nefesim
Ey ferdâ-yı hicranım, ey kevserim…
Serpildin içimde, şad oldun
Her gülüşün bâde gibi içti beni,
Ben en çok seni sevdim
Ey gönlümün mahzeninde sakladığım,
Ey zamansız menekşe, ey zambak…
Ey zamansız menekşe, ey zambak…
Varlığına muhtacım, “anne” deyişine,
Geceler kalkar üzerimden, düşer dizlerime
Aramadı, beyit gibi yarım kalmış hikâye,
Sustum… sustukça ağladı içimdeki anne
Ey zambak, mor gecemde süzülen çiçek…
Geceler kalkar üzerimden, düşer dizlerime
Aramadı, beyit gibi yarım kalmış hikâye,
Sustum… sustukça ağladı içimdeki anne
Ey zambak, mor gecemde süzülen çiçek…
Gökyüzü küskün bu gece yıldızlar yetim,
Gözlerin çekik, içli kalbim gibi buruk
Dar bir sokak gibi yorgun ve tenha
Parmakların hüznün telinde titreyen bir mızrap,
Parmakların hüznün telinde titreyen bir mızrap,
Sesin gönlümde hece
Güneşte üşüyen seherim,
Sen gül, ben yanayım,
Sen sus, ben kelâma dönüşeyim
Ey hicranı giyinmiş çocuk,
Kaderin boynuna taktığı nazlı tokam…
Sen sus, ben kelâma dönüşeyim
Ey hicranı giyinmiş çocuk,
Kaderin boynuna taktığı nazlı tokam…
Bir çeyrek ömür kaldı bende,
Yarısı sen, yarısı keder
Sende kaldı en son soluk,
Ciğerimden kopan cân gibi…
Sana sakladım her duamı…
Üşüme diye,
Yarısı sen, yarısı keder
Sende kaldı en son soluk,
Ciğerimden kopan cân gibi…
Sana sakladım her duamı…
Üşüme diye,
Varsın zulmet toprağı sarılsın bedene,
Yeter ki sen gül,
Yeter ki sen gül,
Gül olur;
Ecel de bir renk gibi…
Çok duygulu güzel bir şiir… Kaleminize sağlık.
Yine yüreğimize dokundunuz kıymetli hocam kaleminize sağlık 🤍✨🌸
Kaleminize sağlık canım hocam. 👏👏
Emeğinize sağlık Sayın hocam🍀
Emeğinize sağlık ❤️🌹