ELENA LİLİANA POPESCU
Yalnız
Oturuyorum ve denizi seyrediyorum
sonsuz gibi görünüyor.
Yalnızım.
Martılar
-uyandırdığım düşünceler-
kıyıda dinleniyor.
Uzakta, bir nokta
-henüz söylenmemiş düşünce-
bekliyor…
Dalgalar geliyor ve gidiyor.
Küçük veya büyük, neşeli veya hüzünlü.
Onların şarkısı, anlaşılmaz fısıltılar,
beni taşıyor
sihirli dünyalarına.
Bir süreliğine.
Öyle bir sessizlik ki!
Esrarengiz senfoni duyuluyor
İçerden.
Ve Deniz oradadır.
Uçsuz bucaksız.
Dalgalar ile
onların sessiz şarkısı
kusursuzdur…
Türkçesi: Teodora Doni / Romence orijinalinden