YAŞAR BEDRİ İnsan’ı Taştan Oyan Yontucu öteki gözünü yumdu faytondaki yolcu bizi mi vururdu kapı tokmakları her saat başı ne çok severdim unutulan matineleri tozlu bakışını bizi öteki yapan perde yağmur kırıklarıydı alıngan nesneler, adamın …
Devamı...