Asanatlar "şiirden sinemaya" 
KADİR ÜNAL
Hayat Noktürnü
cinayete beş kala bitmişti zaten hayat
karanfil ve şarap da küsmüştü gövdeme
şavkı dağlara vuran efkar dizini dövüyordu
ben aşk dedikçe sen ferik elması anladın
kuşlar gibi gelip geçmez öyle yıllar
bulutlar uç uca ulanınca aladağlarda
çarşı pazar sana selam edecek sandın
köpürdün ben memleket dedikçe
şafak gecikir ama illa atar dedim ey
sonsuzca tutamaz toprak tohumu
gün gelir sırılsıklam olur bakışların
yanardöner bir erguvan balkır denize nazır
belaya duçar olur açılmaz dudakların
arkandan güler rüya artığı yağmurlar
zabıtlar alelusul tutulmuştur ve senin
inadına kuşkuları tetikleyen yokuşların
altında kalan buğulu ve camlarda kaybolan
tekinsiz tutkularda sevda içre yanan
lacivert gecelerde boğulmayı göze alarak
örtmesi an meselesiyken kirpiklerinin gölgesi
cinayet mahalli buzdan bir dekor gibi
tek kişilik bir hayat hayali destur almadan
uğunarak firar eder dünyadan
